Nieuwe baan
De Visser heeft per half oktober 2024 een nieuwe baan geaccepteerd bij ingenieurs- en adviesbureau Royal HaskoningDHV. De komende periode wordt gewerkt aan haar opvolging. Waar en wanneer het formele afscheid van Mariette de Visser is, zullen we hier bekend maken.
Brief
Wethouder De Visser licht haar vertrek toe in een persoonlijke brief aan inwoners en raadsleden:
Geachte leden van de raad, beste inwoners,
Wat ooit begon voor 4 jaar, bleek uiteindelijk uit te monden in meer dan 10 jaar wethouderschap. Maar nu is dan het moment gekomen dat ik mijn vertrek aankondig. Na de zomer stop ik als wethouder en ga ik aan de slag bij ingenieurs- en adviesbureau Royal HaskoningDHV.
Tien mooie, intensieve jaren liggen achter mij, waarin ik een bijdrage heb kunnen leveren aan de maatschappelijke uitdagingen en ambities in het Hogeland. Jaren waarin we stappen hebben kunnen zetten voor onze inwoners en onze dorpen. Waarin we mensen hebben kunnen ondersteunen en hebben kunnen werken aan ontwikkeling. Bijzonder trots ben ik bijvoorbeeld op ons minimabeleid met gratis OV, op de mooie bewonersinitiatieven die we hebben kunnen ondersteunen met de dorpsbudgetten, op de aandacht voor het Werelderfgoed Waddenzee met het realiseren van het Werelderfgoedcentrum. Op ons voormalig SW-bedrijf dat als onderdeel van de gemeente nu het Ontwikkelplein is geworden. Het waren ook jaren met grote uitdagingen. Onverwachte gebeurtenissen die om onmiddellijke actie van de gemeente vroegen. Zoals het verlenen van coronasteun aan maatschappelijke instellingen en ondernemers, het uitkeren van energietoeslag, het omgaan met de gevolgen van gaswinning en het opvangen van Oekraïners en vluchtelingen. Zaken waarvoor ik als bestuurder, net als vele ambtenaren, soms alles uit handen laat vallen om mensen te helpen deze moeilijke situaties te overbruggen. Het zijn werkzaamheden waarbij je als overheid snel moet schakelen, wat de inwoner (terecht) van de overheid verwacht. Het zijn taken die, vaak buiten het reguliere werk om, snel en goed zijn uitgevoerd maar tegelijkertijd snel vergeten worden. Het is typerend voor de overheid om er op zo’n moment te zijn voor iedere inwoner. Een vangnet te zijn. En toch heb ik het begrip voor diezelfde overheid en het vertrouwen daarin in die 10 jaar sterk zien afnemen. Helaas ook in de gemeentelijke overheid.
De nieuwe gemeente het Hogeland heeft het extra moeilijk gehad in zijn beginperiode. De ambities zijn groot en een wenkend perspectief voor ons gebied ligt voor ons. Het eendrachtig samenwerken aan die mooie toekomst was, door het bijna samenvallen van de herindeling met de coronacrisis, bijzonder lastig. En tegelijkertijd wordt de samenleving niet alleen voor inwoners, maar ook voor overheden en organisaties, steeds complexer. Dat vraagt om steeds meer afstemming en kost meer tijd en aandacht dan ooit. Tijd en aandacht die we naar mijn mening toen onvoldoende konden geven. Maar na die wat stroeve start hebben we de contacten kunnen herstellen. Ik ben vaak in de dorpen, bij bedrijven en instellingen en soms bij mensen thuis geweest. Om het gesprek te voeren over hoe we samen stappen kunnen zetten om onze inwoners te ondersteunen en de dorpen verder te brengen. Een voorzichtig begin van herstel van vertrouwen in de lokale overheid lijkt er te zijn, maar we zijn er nog niet.
Het zijn van wethouder begint met een drijfveer, namelijk de wereld om je heen een beetje mooier te maken. Binnen de overheid heb je daar heel veel mogelijkheden voor. Met hart en ziel en veel energie en tijd heb ik daar aan bijgedragen. Maar nu is het voor mij tijd om het stokje over te dragen aan iemand die het werk met nieuwe kracht en energie voortzet. Dat verdient Het Hogeland. Ik blijf mij inzetten voor een sociale en duurzame samenleving nu en voor toekomstige generaties. Maar vanaf oktober vanuit een andere rol. En natuurlijk blijf ik ook inwoner van onze prachtige gemeente! Laten we met iedereen die bijdraagt aan de maatschappelijke ontwikkeling van ons gebied met veel positieve energie en vertrouwen de toekomst tegemoet gaan!
9 juli 2024, Mariette de Visser